نمازی که مونس شب اول قبر میشود
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۵۲۳۲۴
هر کس این نماز را در این شب انجام دهد ثواب این نماز به نیکوترین صورت با روی خندان و درخشان و با زبانی فصیح در شب اول قبر در حضور این فرد ظاهر شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، امشب شب دوم ماه رجبالمرجب است که مصادف شده با شب لیلةالرغاب یعنی نخستین پنجشنبۀ ماه رجب که دربارۀ فضیلت این شب نکات ویژهای از اهلبیت(ع) بیان شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«رغائب» جمع رغیبه به معنی «امرٌ مرغوب فیه عطاء کثیر» است، یعنی شبی که در آن عطاها و مواهب فراوان به دست میآید. در روایت آمده است که احیاو بیداری و نیایش درشب جمعه اول این ماه فضیلتی ویژه دارد و موجب دستیابی به عطایای ارزشمند خداست.یکی از اعمالی در شب لیلةالرغائب به آن تأکید شته است، نمازی 12 رکعتی است.
پیامبر(ص) در این باره میفرمایند: هر کس این نماز را در این شب انجام دهد ثواب این نماز به نیکوترین صورت با روی خندان و درخشان و با زبانی فصیح در شب اول قبر در حضور این فرد ظاهر شود و به او میگوید: ای دوست،مژده میدهم تو را که از هر شدت و سختی نجات یافتی، نمازگزار میگوید: تو کیستی که من تاکنون چنین صورتی زیبا با چنین جلوهای ندیدم و سخنی شیرینتر از کلام تو نشنیدهام و بویی بهتر از بوی تو نبوییدم؟
در پاسخ میگوید: من همان نماز لیلهالرغائبم که شما انجام دادی. امشب آمدم نزد توباشم تا حقم را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود من در عرصه قیامت سایه بر سر تو خواهم انداخت، پس خوشحال باش که خیر از تو معدوم نخواهد شد».
کیفیت این نماز چنین است: اولین پنجشنبه ماه رجب را روزه میدارى، چون شب جمعه داخل شود، ما بین نماز مغرب و عشا، دوازده رکعت نماز بجامىآورى، هر دو رکعت با یک سلام به این ترتیب که در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه «سوره قدر» و دوازده مرتبه «سوره توحید» میخوانى و هنگامى که از نماز فارغ شدى، هفتاد مرتبه مىگویى:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ عَلَى آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ]
سپس به سجده میروى و هفتاد مرتبه میگویى:
سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَ الرُّوحِ
آنگاه سر از سجده بر میدارى و هفتاد مرتبه مىگویى:
رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْأَعْظَمُ
دوباره به سجده مىروى و هفتاد مرتبه مىگویى:
سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَهِ وَ الرُّوحِ
سپس حاجت خود را میطلبى که انشاءالله برآورده خواهد شد
انتهای پیام/
R1410/P1439/S4,37/CT1منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۵۲۳۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ریشه و علت گرفتاریها در چیست؟
مردم ریشه و علت گرفتاریشان را باید بفهمند. ریشه گرفتاری مردم این است که با خدا کاری ندارند.
به گزارش ایسنا، یک حدیث از امام صادق علیه السلام است که حضرت می فرمایند «مَن اَصبَحَ و أَمسی وَالدُّنیا أَکبَرَ هَمِّهِ». کسی که صبح و شام کند و بیشتر همتش دنیا و پول و … بوده و به فکر نماز نباشد به سه تا مصیبت گرفتار میشود:
اول: «جعل الله الفقر بین عینیه»، خداوند فقر را مقابل دو چشمش می آورد.
دوم: قلبش پر از غم و غصه می شود.
سوم «شتّت عمله»، کارهایش پراکنده می شود. از این اداره به آن اداره. از این آسانسور به آن اسانسور. به هر دری که می زند نمیشود. ده سال است که اختلاف ملکی دارد. هنوز حل نشده. چرا ؟ چون به فکر دنیاست.
در ادامه امام صادق(ع) میفرمایند «مَن اَصبَحَ و أَمسی وَ الآخرة أَکبَرَ هَمِّهِ»، کسی که صبح و شام کند و بیشتر همتش آخرت باشد برنده است. مثل راننده تاکسی که اول ظهر کنار خیابان پارک می کند تا نماز اول وقت بخواند. با اینکه در آن ساعت اگر بخواهد مسافر ببرد. مسافر زیاد است و درآمدش هم زیاد است. اما با این حال تاکسی را نگه میدارد به مسجد می رود و نماز جماعتش را می خواند. بعد سوار می شود و مسافر میبرد.
افرادی این چنین که مقید به نماز اول وقت هستند «جَعَلَ اللَّهُ الْغَنَاءَ فِی قَلْبِهِ» خداوند غنی و بی نیازی را در قلبشان قرار میدهد. یعنی چشمش سیر میشود.
همانند «اشیخ محمد حسین زاهد» که چیزی نداشت. اما هر وقت از او می پرسیدی حال شما چه طور است ؟ دو سه بار پشت سر هم می گفت: الحمدلله.
یک الحمدللهی می گفت مثل اینکه همه تهران برای اوست. حالا چیزی هم نداشت. دو اتاق اجاره کرده بود ماهی بیست تومان. گلیم هم زیر پایش بود.
مردم ریشه و علت گرفتاریشان را بفهمند. ریشه گرفتاری مردم این است که با خدا کاری ندارند.
منبع: بررسی گناهان کبیره در مواعظ ایتالله مجتهدی تهرانی، بوستان قرآن ،چاپ ششم ،1395 ، ص 44 و 45
انتهای پیام